ცრემლები და სასოწარკვეთა! ჩემსა და მკვდარს შორის სხვაობა მხოლოდ ისაა, რომ მიწაში არ ვწევარ!
2023 მარტი 10
„უკვე მკვდარი ვარ, მკვდრისგან მხოლოდ იმით განვსხვავდები, რომ ცივ საფლავში არ ვწევარ, შავი მიწა ჯერ არ დამაყარეს. 20 წელიწადზე მეტია, საწოლს ვარ მიჯაჭვული, ფეხები არ მემორჩილება, ხელებს ძლივს ვამოძრავებ, მაგრამ ვერაფრით შევეგუე ასეთ მდგომარეობას! სიზმარში ვხედავ ხოლმე, როგორ დავდივარ, მდინარეში როგორ ვბანაობ, მეგობრებთან ერთად ვთამაშობ ფეხბურთს, მერე კი თვალებს ვახელ, ვცდილობ ხელ-ფეხის გამოძრავებას, მაგრამ არაფერი გამომდის... გულის ტკივილით ვაცნობიერებ, რომ ეს მხოლოდ სიზმარი იყო, ძალიან ვდარდობ, თითქოს უზარმაზარი ბურთი მეჩხირება ყელში და მახრჩობს. თითქოს ჩემივე სხეულის ტყვე ვარ“ - გვიამბობს 50 წლის მამუკა სოლომნიშვილი. კაცს თვალზე ცრემლი აქვს მომდგარი, დამალვას ცდილობს, მაგრამ სასოწარკვეთილება მაინც ჟღერს მის თითოეულ სიტყვაში.
საქველმოქმედო ნომერი:
შეგროვებულია
6,988 ₾
(
452 დონორი )
შაინიძე მიხეილ
ერთი თვის წინ
5 ₾
პაპიაშვილი ნინო
3 თვის წინ
5 ₾
ყველიაშვილი ირინე
5 თვის წინ
10 ₾
ზურაბ შაიშმელაშვილი
5 თვის წინ
1 ₾
მებონია თემურ
5 თვის წინ
10 ₾
ცოტნიაშვილი გიორგი
5 თვის წინ
15 ₾
მსგავსი პროექტები:
ავადმყოფი ზრდასრულები
სასწრაფოდ სჭირდება დახმარება
„ძალიან მეშინია, ისე არ მოვკვდე, რომ მეგობრები და შვილები არ მყავდეს“
ეტლს მიჯაჭვული ახალგაზრდა გოგონა, სოფიკო ყოველდღე ევედრება ღმერთს, ტკივილისგან იხსნას, მეგობრები და შვილები გამოუგზავნოს, ვისთანაც ლაპარაკს შეძლებს და არ დასცინებენ თავისი...
შეგროვებულია
4,191.8 ₾
დაეხმარა
429
|