თუ არ დავეხმარებით, კიბომ შეიძლება პატარა ნატალია მოკლას! თურქმა ექიმებმა მისი სიცოცხლისთვის ბრძოლა ახლახან დაიწყეს! ყველას ერთად შეგვიძლია, ამქვეყნად ყველაზე საშინელი და ვერაგი დაავადების დამარცხებაში დავეხმაროთ! უფალო, გევედრებით, შეისმინე ჩვენი ლოცვა და შენი ანგელოზი გადაარჩინე! 

კეთილო ადამიანო, დაუყოვნებლივ გააზიარე ეს პოსტი! დაეხმარე შენს მეგობრებს, იპოვონ უფლის გზა!

ნატალია მხოლოდ 1 წლის და 8 თვის არის. თურქული ონკოლოგიური კლინიკის მთელი პერსონალი კი უკვე შეყვარებულია მასზე. საბრალო გოგონას სხეულში იპოვეს სიმსივნე, რომელიც „კბილებით ეჭიდება“ მისი ხერხემლის მალებს.

მეგობრებო, რაც შეიძლება ხშირად აკოცეთ თქვენს ჯანმრთელ შვილებს! გახსოვდეთ, რომ უბედნიერესი ადამიანები ხართ ამქვეყნად! მადლობა უფალს, თქვენი შვილი ჯანმრთელად არის, და მის ლამაზ, ცრემლიან თვალებში არ ხედავთ მუდარას, რომ საშინელი ტკივილებისგან იხსნათ!

სოფო (ნატალიას დედა): რას იფიქრებდით, თქვენს სრულიად ჯანმრთელ შვილს უცებ სიარული რომ გაუჭირდეს? ფეხი რომ გადაუბრუნდეს? რა თქმა უნდა, ვერ წარმოიდგენთ იმას, რომ ბავშვს კიბო აქვს და ის უშლის სიარულში ხელს. მეც ასეთი რეაქცია მქონდა. მეგონა, რომ ნატალია უბრალოდ ცელქობს. მაგრამ ღამით კანკალი დაეწყო. გულში ვიკრავდი, სიცხე არ ჰქონდა, მაგრამ ვერ ჩერდებოდა, კანკალებდა და ტიროდა. საავადმყოფოში წავიყვანეთ. გამოკვლევები ჩაუტარდა, თავის ტვინის ტომოგრაფია გადაუღეს, ანალიზები გაუკეთეს, მაგრამ საქართველოში, ვერაფერს მიაგნეს. დაიწყეს დექსამეტაზონის ნემსების კეთება, იმ წყეული წამლის, რომელიც თურქი ექიმების თქმით, სიმსივნის არსებობის დროს საერთოდ აკრძალულია.

— მისი მდგომარეობა უკეთესობისკენ არ იცვლებოდა?

სოფო: აღარ დაველოდე და ბავშვზე ექსპერიმენტების ჩატარებაზე უარი ვთქვი, რაც მოვახერხეთ, თანხა შევაგროვეთ, ახლობლებს ვესესხეთ და თურქეთში წავედით. აი, იქ შევხვდი ნამდვილ პროფესიონალებს. სწორედ იქ დასვეს ეს საშინელი დიაგნოზი „ავთვისებიანი ნეირობლასტომა და ენცეფალოპათია“. ნატალიას სამ მალაზე საკმაოდ დიდი ზომის სიმსივნე აქვს, რომელიც შეხორცებულია ხერხემალთან და გადაადგილების შესაძლებლობას არ აძლევს ბავშვს.

სოფო: ახლა სიკვდილის მეორე სახელიც ვიცი — ეს ავთვისებიანი ნეირობლასტომა და ენცეფალოპათია არის! ამ დაავადებებს საშინელი ტანჯვა მოაქვთ ზრდასრული ადამიანისთვისაც კი. წარმოდგენაც კი მზარავს, პატარა, უდანაშაულო გოგო როგორ იტანჯება!

სოფო: ჩემი გული პატარა ნაწილაკებად დაიმსხვრა. ექიმებს ვეუბნებოდი: „ცდებით...“ წამით გავიფიქრე, რომ უბრალოდ საშინელი სიზმარია ეს ყველაფერი! მაგრამ ვაცნობიერებ, რომ ამქვეყნად ყველა ადამიანთან მოდის განსაცდელი და მიუხედავად ტკივილისა და ტანჯვისა, უნდა შევეგუოთ, რომ ეს უფლის ნებაა!

— დიაგნოსტიკის შემდგომ, პირველ დღეებში როგორ უმკლავდებოდით თქვენ და თქვენი ოჯახის წევრები ასეთ მდგომარეობას?

სოფო: განუწყვეტლივ ვლოცულობდით და გვწამდა, რომ ღმერთი არ მიგვატოვებს! ასეთ შემთხვევებში ხომ მხოლოდ უფლის იმედად ვრჩებით... ღმერთმა ანგელოზები გამოგვიგზავნა კეთილი ადამიანების სახით, გამგზავრებასა და მკურნალობის ორგანიზებაში ისინი დაგვეხმარნენ. ძალიან მადლობელი ვარ მათი! მარტო ვერ გავუმკლავდებოდით ამ ყველაფერს. ნატალიას სჭირდება ქიმიოთერაპიის ჩატარება. ეს სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია. უკვე სამი კურსია ჩატარებული. კიდევ, როგორც მინიმუმი, შვიდი სჭირდება. ჩვენ კი საერთოდ აღარ გვაქვს ფული. ამიტომ მოგმართეთ თქვენ. ზუსტად ვიცი, რომ თქვენთან უფალმა მოგვიყვანა! თქვენ კი იმაში დამარწმუნეთ, რომ ბევრი მეგობარი ჰყავს თქვენს ფონდს!

ინტერვიუს დასასრულს, სრულიად შემთხვევით გაჩნდა ისეთი კადრი, სადაც ნატალიას თითქოს სურს, გვითხრას: „შეხვედრამდე“. შეხვედრამდე საქართველოში, პატარავ! შენ ხომ, ისეთი ქვეყნის შვილი ხარ, სადაც მსოფლიოში ყველაზე გულიანი ადამიანები ცხოვრობენ!

- მკურნალობის მსვლელობის დროს, თქვენთვის და თქვენი ოჯახის წევრებისთვის რა მომენტები იყო ყველაზე რთული და რა მომენტები იყო ყველაზე ბედნიერი?

სოფო: ყველაზე რთული იყო პირველი დღეები და ასეთ რეალობასთან შეგუება. როდესაც ქიმიოთერაპიის პირველი კურსის შემდეგ ნატალიას თმის ცვენა დაეწყო. ჭეშმარიტი ბედნიერების მომენტები კი იყო, როდესაც კარგად ჩავლილი მკურნალობის ეტაპის შემდეგ ჩვენი გოგონას სახეზე ღიმილს ვხედავთ; ფეხზე რომ დადგა და ნაბიჯების გადადგმა შეძლო; როდესაც ხელახლა ისწავლა სიარული. ასეთი მომენტები გვახსენებს ხოლმე, რომ უფალი ჩვენ გვერდით არის და უკეთესი მომავლის იმედი გვაქვს.

— სოფო, უკვე ერთი საათია ვსაუბრობთ, თქვენ კი ისეთ სიმტკიცეს ინარჩუნებთ, ერთი ცრემლიც არ ჩამოგვარდნიათ! ეს ნამდვილად დასაფასებელია! ალბათ, თქვენი ხასიათი გარშემომყოფებზეც მოქმედებს.

სოფო: ჩემი ფილოსოფია განსაცდელთან ბრძოლაში რწმენასა და იმედზეა დამყარებული. მჯერა, რომ მიზანი და აზრი აქვს ყველა განსაცდელს, ღირსეულად უნდა გავიაროთ, რათა მან სიბრძნე და ძალა შეგვმატოს. ვისწავლე უფლის ნდობა და ყველაფერში, რაც ჩვენს ცხოვრებაში ხდება, მის ნებას ვხედავ.

— რას ურჩევთ მშობლებს, ვინც ეს ბრძოლა ახლახან დაიწყო?

სოფო: ჩემი მთავარი რჩევა იქნება, ნუ დანებდებით, ნუ დაანახებთ დაავადებას საკუთარ უსუსურობას. უფალი მუდამ ჩვენ გვერდით არის, ლოცვითა და რწმენით ნებისმიერი სირთულის დაძლევა შესაძლებელია. შემომხედეთ, დღე-დღეზე უნდა ვიმშობიარო. მესამე გოგონა მეყოლება მალე. მძიმედ დაავადებული შვილი დედაჩემთან ერთად დავტოვე თურქეთში. მე კი თბილისში ჩამოვედი, აქ უნდა ვიმშობიარო. ძალიან დიდი ხანია, არ მინახავს ჩემი უფროსი შვილი — ნინი, 9 წლის არის. მაგრამ, მიუხედავად ამ ყველაფრისა, ვიცი, რომ ნერვიულობას და ცრემლებს არავისთვის მოუტანია სიკეთე. არავის დავანახებ საკუთარ სისუსტეს. ყველა მე მიყურებს თვალებში და არ მაქვს უფლება, ვინმეს ვაჩვენო, რომ რაღაც არ არის კარგად! ვაღიარებ, როდესაც ვერავინ მხედავს და არავის ესმის, ღამით ვტირი, ვღრიალებ, მაგრამ მხოლოდ ჩემთვის, მარტო, სახეს ბალიშში რომ ჩავრგავ. სხვა დროს კი, ტანკი ვარ! მე ძლიერი ვარ, მე ჩემს გოგონებს ვჭირდები, ჩემს მშობლებს და საყვარელ მეუღლეს!

კეთილო ადამიანო, დაუყოვნებლივ გააზიარე ეს პოსტი! დაეხმარე შენს მეგობრებს, იპოვონ უფლის გზა!

ბავშვის სხეულში კიბოს გაჩენა არა მხოლოდ მედიცინის, არამედ ფილოსოფიური გამოცანაა. როგორ შეიძლება ასეთი უმანკო სული, რომელიც ამ სამყაროში ახლა იწყებს ცხოვრებას, ასეთ წარმოუდგენელ განსაცდელში ჩავარდეს?! პასუხის ძიებაში, ჩვენ ვიწყებთ ცხოვრების, მისი არსისა და მიზნის შესახებ ფიქრს. ამ ფიქრებში კი აისახება ჩვენი მცდელობა, ვიპოვოთ ახსნა, მიზეზი და სამართლიანობა.

თუმცა, რაც უფრო ბევრჯერ დავსვამთ ამ კითხვებს, მით უფრო უაზროდ გვეჩვენება ისინი. საბოლოო ჯამში კი, საიდუმლოდ რჩება დაავადების, განსაკუთრებით კიბოს, გაჩენის მიზეზი თანამედროვე მედიცინაშიც კი.

მაგრამ შესაძლოა, ამ საიდუმლოში სხვა არსიც იმალებოდეს, რომელიც ჩვენთვის მნიშვნელოვანი გაკვეთილია. შესაძლოა, ამ ბავშვის ტანჯვამ უნდა დაგვანახოს ცხოვრების ამაოება, რაოდენ სათუთია ადამიანის სიცოცხლე, ცხოვრება კი — მოულოდნელობებით აღსავსე. უნდა შევეგუოთ იმას, რომ ამ სამყაროში ყველაფერს არა აქვს ახსნა და სამართლიანობა არ მოიძებნება ყველგან, მაგრამ ყოველთვის არის ადგილი თანაგრძნობის, თანადგომის, სიყვარულისა და შემწყნარებლობის. გზა მხოლოდ ერთია და ეს არის უფლის გზა!

გთხოვთ, წარმოიდგინოთ თქვენი თავი ნატალიას მშობლების ადგილზე. წარმოიდგინეთ, რომ თქვენი შვილი, თქვენი პატარა ანგელოზი, ასეთი გამოწვევის წინაშე დგას. გაითავისეთ მათი შიში,  სასოწარკვეთილება და მტკიცე განზრახვა, ბოლომდე იბრძოლონ.

თქვენ მიერ ფონდში გადარიცხული შემოწირულობის მცირე თანხაც კი ნატალიას გამოჯანმრთელებისკენ გადადგმული ნაბიჯი იქნება. ყოველი ლარის ჩარიცხვით, უფრო მალე შევძლებთ პატარა ანგელოზის სახეზე ღიმილის დანახვას, ის კვლავ შეძლებს სხვა ბავშვებთან ერთად სირბილს და თამაშს. შემოგვიერთდით ამ ბრძოლაში და ერთად ვეცადოთ, ეს სამყარო უკეთესი გახდეს ამ პატარა მამაცი გოგონასთვის.

თუ გსურთ, მოინახულოთ და დახმარება პირადად გაუწიოთ ამ ოჯახს, მათი მისამართია: თბილისი, ხატაეთის ქ., ბინა № 76

ყოველ ჯერზე, როდესაც ვინმეს დახმარება შეგიძლიათ, უბრალოდ დაეხმარეთ და გაიხარეთ, რომ ღმერთი თქვენი მეშვეობით პასუხობს ვიღაცის ლოცვებს!

გვჯერა, რომ ერთად ნამდვილად შევძლებთ მათ გადარჩენას!

მეგობრებო, კიდევ ერთი თხოვნა გვაქვს თქვენთან: თუკი შეიტყობთ, რომ თქვენს ნაცნობს ან მეზობელს სჭირდება დახმარება, გთხოვთ, გამოიჩინოთ გულისხმიერება და მოგვწეროთ ამის შესახებ ელექტრონულ მისამართზე: office-fsp@fsp.ge

ჩვენი ფონდის ანგარიში:

საქართველოს ბანკი GE64BG0000000470458000

თი ბი სი ბანკი GE15TB7194336080100003

ლიბერთი ბანკი GE42LB0115113036665000 

 (დანიშნულება: ქარელიშვილების ოჯახი)

თანხის ჩარიცხვა შესაძლებელია ჩვენი ვებგვერდის მეშვეობით: „საქართველოს ბანკი“ (e-commerce), „TBC ბანკი“ (GeoPay), „ლიბერთი ბანკი“ (PayGe), PayPal.

 კორ.: ნინო