ადგილობრივ გამგეობაში ფაშისტებმა დაიდეს ბინა! საშინელი სიღატაკე სუფევს ერთ-ერთ სამაგალითო მრავალშვილიან ოჯახში, როგორიც კი ოდესმე გვინახავს საქართველოში! ძვირფასებო, ასეთ საშინელებას როგორ უძლებთ?! ჩვენ, ფონდში, ძალიან გვიყვარხართ და პატივს გცემთ ყველა! ისინი კი, ვინც თვალებს ხუჭავს სხვის გასაჭირზე, არაადამიანები არიან!

ეს უბედური ხალხი ხანძრის მსხვერპლია! ხანძარმა გაანადგურა ამ მეგობრული, მოსიყვარულე და მრავალშვილიანი ოჯახის სახლი და მძიმე შრომით ნაშოვნი ქონება! რამხელა უბედურებაა ეს უბრალო, შრომისმოყვარე და კეთილი ადამიანებისთვის!

„უკუნეთი სიბნელე“ ჩამოწვა კიდევ ერთ სათნო და კეთილ ქართულ ოჯახში! გაიცანით, მეგობრებო! ამჟამად ისინიც ჩვენი დაცვის ქვეშ იმყოფებიან! ღმერთი დიდია, რადგან შესაძლებლობას გვაძლევს, სხვისი გასაჭირი გავიზიაროთ! დიდება უფალს!

თუ საქართველოში ასეთი ანგელოზივით ბავშვები აღარ იკისკისებენ და ჩვენი სიყვარულის ფრთებზე ვეღარ შეძლებენ ფრენას, თუ საკუთარ ქვეყანაში ისინი გარიყულებად იგრძნობენ თავს, გადაშენდება ჩვენი ერიც! მეგობრებო, ისედაც უკვე ძალიან, ძალიან ცოტანი დავრჩით!

ერთი წლის პატარა ნიკოლოზის აუტანელი ტანჯვა: სისხლი აქვს მოწამლული, წყლულებიდან სისხლი ჟონავს და გამონაყარი ისე ექავება, რომ ნებისმიერ ზრდასრულ ადამიანსაც კი გააგიჟებდა! შევიბრალოთ ბავშვი! შეჭირვებული დედა და შვილი ამ ყველაფერს დიდხანს ვერ გაუძლებენ! სჭირდებათ გადაუდებელი სამედიცინო დახმარება!

დამცირებული, ღატაკი, მუდამ მშიერი და ავადმყოფი ოთხი ქართველი ბავშვი და მათი დაქვრივებული დედა. არ აქვთ არც საჭმელი, არც ტანსაცმელი, არც ელემენტარული საცხოვრებელი პირობები, მათი სახლის კედლები კი, დაფარულია საზიზღარი, სლიკინა ობით, რომელიც საშინლად შხამიანია!

ეპილეფსიის ერთი შეტევის გამო, შეიძლება ცოცხლად დაიწვას მთელი ოჯახი! ჩვენს სამ გოგონას თუ არ ვუმკურნალებთ და არ ვასწავლით ლაპარაკს, სასწრაფოს ან სახანძროს გამოძახებას ვერავინ შეძლებს!

ჩვენი სახლი მეწყერმა წაიღო! არაფერი აღარ დაგვრჩა! დახმარებისთვისაც ვერავის მივმართავთ!

მშობელმა მამამ ბავშვები სოციალური შემწეობის გარეშე დატოვა, მისი ოჯახი კი, ოთხ ბავშვს აგდებს იმ სარდაფიდან, სადაც ისინი ცხოვრობენ! ალბათ, უცნობ ადამიანებს უფრო შეეცოდებათ ეს პატარები და გაუწევენ მათ დახმარებას!

რას გააკეთებდით, თქვენი შვილები რომ შიმშილობდნენ? რას მოიმოქმედებდით, ლუკმა პური რომ აჭამოთ? იმათხოვრებდით თუ მოიპარავდით?

ისინი ძლივს გადაურჩნენ ხანძარს, მაგრამ ახლა, შიმშილი, სიცივე და ავადმყოფობა კლავთ! ყველაზე შეჭირვებული ოჯახი! ამ ბავშვებმა, საკუთარ სამშობლოში, საქართველოში, თავი გარიყულად არ უნდა იგრძნონ, ეს ჩვენი ვალია!

როცა საყვარელი შვილი ყვირის, - დედის გული იფლითება! ხოლო თუ ოთხი ბავშვი ყვირის და ყველა იმას კითხულობს "დედიკო რატომ არ გვაჭმევო"?! რა გულმა უნდა გაუძლოს?

ჯერ დაბადებული არ იყო, სახელიც არ ჰქონდა და უკვე სიღატაკისთვის იყო განწირული

ლამაზი კაბა რომ არ მაქვს, როგორ შევუყვარდები ვინმეს?!

დე, გული ხომ არ გაგისკდება?

„როდესაც ძალიან გვშია, დედა თითო ნაჭერ პურს გვაძლევს ხოლმე. თვითონ და მამა კი, მშივრები რჩებიან.“

ტანჯვისთვის გაჩენილს, გახარება არ უწერია!

ობლებს ვერავინ დაჩაგრავს, ისინი ყველაზე ძლიერები არიან მსოფლიოში!